गजल- प्रतीउत्तर मा आमा ले छोरा लाई चिट्ठी

खवर रुपी तिम्रो पत्र सुन्छु जव आछ छोरा
पढ्नै नभ्याई झर्छन आंशु खै कुन्नी के भाछ छोरा।

हत्या हिंसा घट्थ्यो कि छिट्टै संविधान वने
संविधान को मिती पनि झन थपिदै गाछ छोरा।

गरीवी र महंगी नि हटाउछौ भन्ने हाम्रा
नेता लाई मात्र उहि कुर्सी ले अल्झाछ छोरा।

दुनियां ले आखा लांउछन पढाई छुट्दा वहिनीको
विहे पनि त गर्ने होला उमेर वढि राछ छोरा।

गोरा को लात त्यहां तिम्लाई घर आउन पाउनु छैन
यता मलाई दिन प्रती दिन डल्ले साहु ले खाछ छोरा।

आमा छोरा छुट्याउदा वुहारी ले सराप गर्लिन
भो ल्याउदिन नाती लाई उतै पढ्न लाछ छोरा।

दिन सुधार्न कति सम्म दु:ख गर्यौं जिवन भरी
यो कर्म ले सधै हामिलाई सत्रु हंसाछ छोरा।

कुरा सुन्दा प्रदेशी सव घर देश फर्के हुन्थ्यो लाग्छ
पल्तिर को हरी अचेल पासपोर्ट तिरै धाछ छोरा।

सन्ध्या & विना भण्डारी
सौ फर्साटिकर रुपन्देही